" ...ენა არ გაწყენს არც ერთი,

                    უნდა იცოდე რამდენიც;

                    ოღონდ არ უნდა დაჰკარგო

                    ქართული სიტყვის ნათელი!

 

                   მე ისეთ ქართველს რა ვუთხრა,

                    რა ვუთხრა ისეთ ამხანაგს,

                    ვინც ვერ ახერხებს ქართულად

                    წერას, კითხვას და ლაპარაკს.

 

                    ვინც არც იცის და არც უნდა

                    იცოდეს ჩვენი წარსული;

                    ვინც ხმას ვერ იღებს ქართულად,

                    არც სხვისი ესმის ქართული.

 

                    განა იმისთვის იბრძოდნენ

                    წარსულში მამა-პაპანი -

                    დღეს შვილმა აღარ იცოდეს

                    სისხლით დაცული ანბანი?!..."

 

მუხრან მაჭავარიანი